bugün

evlenmenin doğanın erkeğe attığı bir kazık olmasıdır. tekil halde güçlü, bağımsız ve mutlu olan erkek; hormonlarının baskısı, çevrenin etkisi, aile baskısı, arkadaş muhabbeti, biraz da merak kaynaklı nedenlerle evlenip daha güçlü, daha bağımsız ve daha mutlu olacağını düşünür. oysa ki evlendiği andan itibaren yavaş ama kararlı bir şekilde gücünü, bağımsızlığını ve mutluluğunu yitirmeye başlar. ve bu durum ölene kadar devam eder.
Geçmiş olsun kardeşim güle güle kullan yani kazığı.
ilk bakışta doğru gelen bir söylem.
aslında kadına daha büyük atılan kazık ancak onlar evliliğe daha istekli görünüyor. ben feministleri okuyunca bir kadınla evlenip bunu ona yapamam dedim ve evlilikten soğudum. gerçekten evlilik çok boktan bir şey ve bugünün dünyasında hiçbir gerekliliği yok.
evliliği 21.yy da uçak varken atla çine gitmek gibi görüyorum.
O zaman evlenme mal mısın?