evlenmediği için üzülen insan

belli bir yaşı yani yolun yarısı mesela 35'i baya geçmemişse üzülmesi saçma gelen insandır. kadın olsun erkek olsun. evlenip yuva kurmak istemesi çok normaldir. hadi diyelim 20'li yaşların sonu ve 30'lu yaşların yarısına kadar evlilik olmaması avantaj olsa da yaş ilerledikçe insanın aileli insanları görünce ister istemez iç geçireceğini düşünebiliyorum. ama başlığa gelecek olursak evlenmediği için üzülmek yerine hayra yorulmalıdır. düşünsenize evlendiniz, çocuğunuz da oldu tam tamam artık derken türlü sebeplerden ayrılıyorsunuz. eşiniz çocuğunuzu sizden soğutuyor. diğer sorunlarda cabası. tabii en kötü ihtimali düşünmek, istediğiniz o şeyden vazgeçmek anlamına gelmiyor ama hayırlısı ne ise o olsun eşiği bu gibi yaşananlar sanırım. hani evlilik için derler ya ben kendi kendime yetemezken, katlanamazken başkası mı. bu bir anlamda düzene girmeye tam olarak hazır değilim demek. fakat dediğim gibi bir yaştan sonra o düzen gerekli olacak galiba. hayırlısı abi yaşa işte ne göreceksek görürüz.