evladi kervelayme be gunayime

dersim'de 33 askerimizi şehit ederek dersim isyanı'nı başlatan vatan haini seyit rıza'nın idam sehpasına çıkarken sarfettiği söz.

"evladı kerbelayız, günahsızız"...demek istemiştir.

bir umut affedilir diye bekemiştir, lakin bu devletin ekmeğini yeyip ihanet eden her hain gibi sonu hüsran olmuştur.

Sanılanın aksine bir umut affediliriz düşüncesiyle sarfedilmeyen: aksine, artık güçsüz duruma düşen seyid rızanın son isyanıdır. celladı ihsan sabri çağlayangilin anılarında anlattığı hikayeye bakacak olursak: "Bakıştık. ilk kez idam edilecek bir insanla yüz yüze geliyordum. Bana güldü. Savcı namaz kılıp kılmayacağını sordu. “istemem” dedi. Son sözünü sorduk, 'Kırk liram ve saatim var, oğluma verirsiniz” dedi. Oğlunun asılacağını bilmiyordu... Hava soğuktu ve etrafta kimseler yoktu. Ama Seyyid Rıza meydan insan doluymuş gibi sessizliğe ve boşluğa hitap etti: Evladı Kerbelayıh. Bihatayıh. Ayıptır. Zulümdür. Cinayettir… dedi. Benim tüylerim diken diken oldu. Bu yaşlı adam rap rap yürüdü! Çingeneyi itti. ipi boynuna geçirdi. Sandalyeye ayağı ile tekme vurdu, infazını gerçekleştirdi!' Sehpaya yürüyüşündeki heybeti, çingeneyi itmesi, katliamı ve infazını adeta protesto eder oluşu bile bütün sözleri geçersiz kılacak niteliktedir.