evde çocuk beslemek

efendim kariyer yapmaktan son anda vazgeçmiş ya da artık "daha ne yapıcam ya, anasını belledim" diyen kadınlarımızın hobisi.

onlar için biberonun içindeki sütün sıcaklığının önemi, ertesi gün gideceği bayii toplantısında giyeceği ugg'un renginden daha önemli değildir. son derece yürek burkan dram dolu bu olaya yardım ve yataklık yapan, "güzel karıcııım üzülmesin tek, ben beslerim çocuğumu" diyen fino tipli ve zihniyetli erkeklerle daha da mide kaldırmaz bir hale gelir.

-ay çıldırıciiim hasan nerde bu bluzumun üstüne taktığım, merzifondan almış olduğum broşum
+ıngaaaaa ıngaaa
*ya karıcım sen şuna bak ben arayım, ağlıyo yine.
-ya broş ne nine gibi, pfffffffff
+zırııııııııııl zıırırıııııııııııııııııılllllllll
-ay bunu neden yaptık biz, zaten düzgün düşünemiyor, seçemiyorum ne giyeceğimi, bi de ağlıyo cyak cyak
*haklısın karıcım keşke daha kassaydın şu kariyer olayına.
-sus gebertmiyim seni de
+peki karıcım.

lan yazarken sinirlendim arkadaş.

Cocuk genelde ev de besleniyor . Özel ve dikkatli bir bakim ve ömür boyu da sevgi istiyor. Ama apartman hayatı gerçekten çocuklar için büyük sıkıntı.

Beslemek ne la. Evcil hayvan mi bu çocuk nasıl bir hitap tarzı.