bugün

gelişen teknoloji ile birlikte ortaya çıkan inanış.

eskiden eurovision'un bir havası vardı, milli heyecanı vardı. ama şimdi öyle mi? seçilen şarkı 1 sene boyunca ortalarda dolaşıyor, eurovision'da ülkemizi temsil edecek sanatçı bir devlet memuru gibi yurdun dört yanını dolaşıyor, şarkısını seslendiriyor, beşikteki bebeden, gözü toprağa bakan dedesine kadar herkes eurovision şarkımızdan bıkıyor, gına getiriyor.

misal can bonomo...
adam malatya'ya, van'a, muş'a bile gitti yahu. malatya lan, bildiğin malatya, ne anlar eurovisiondan?

hal böyle olunca final gecesi insanda merak kalmıyor. şahsen ben sadece oylama kısmını seyrediyorum makara olsun diye.

buradan tırt yetkililerine sesleniyorum.
abicim şarkıyı seçin, ama aranızda kalsın, final gecesine kadar milletin beyni sikilsin "acaba nasıl lan bu seneki şarkı" diye.

adamı dolaştırmayın kaymakam eşeği gibi lan amına koduklarım...
milli anlamının yanında, komşu ülke oylaşmasından öteye gitmediği için de gereksiz bir yönü vardır.
herkesin çıkarları doğrultusunda oy kullandığı bir yarışmanın pekte mantıklı olduğunu söylemek güç. kim kiminle iyi komşuysa puanı kapar.