bugün

yatılı okul abisi. bazı okullarda etüd abileri yine kendi "parasız yatılı" öğrencileri arasından seçilir çünkü akıllı yatılı okul müdürleri hiçbir ufaklığın kendi "abi"sine yamuk yapamayacağını bilir.

kontrol mekanizması bile idareden bağımsız işler bu abilerin. küçüklere eziyet edenleri başka abiler tarafından bilinir, kulağı bükülür. kardeşlerin hiçbirine kaldıramayacağından fazlası yüklenmez.

iyi bir etüd abisi annesini-evini özleyip ağlayanlara güldürmez.
anadolu'nun bağrından kopup binbir zorlukla üniversiteye yerleşen hasan, üniversite hayatına başlamanın heyecanıyla
yeni şehrinde otogara ilk adımını atmıştır ki; yolu nur yüzlü insanlarla çevrilmiştir.
hoşgeldiniz muhterem, yeni eviniz ve talebeleriniz sizi bekliyor.
bavullar hep birlikte yüklenilir, evin yolu tutulur, ekmekler bölüşülür, yatılır.
hasan'ın daha sonraki günlerde gayet inançlı, huzurlu, bol talebeli, bol hayırdualı günleri,haftaları, yılları ve nihayetinde koskoca bir dörtyılı olmuştur. ama ne eline kadın eli değmiştir ne de kafasından geçenleri kendisine sormaya cesaret edebilmiştir. o artık bi etüd abisidir. eğer şanslıysa günün birinde baş abilerden biri olacak eline kadın elleri değecek, gayet yüksek standartta bir hayata kavuşacaktır. ancak yine o soruyu kendisine yöneltemeyecektir. ''ulan adalet bu mu?''
bir de etüt ablalari vardir. teklif geldi kovdum..
başka bir algılayışla:
"e tut abisi" sen şu ufaklıkların elinden de büyük adam olsunlar,işimize yarasınlar.

(bkz: tut şunun ucunu döşeyelim abi)**
(bkz: yazarların dayak yediği kişiler sıralı tam liste)