bugün

şu cemre denen meret bu yıl bir türlü kadın milletinin üstüne düşmedi canlarım. eskiden böyle miydi halbuki? mayıs ayı geldi mi tüm dişiler dalından koparmaya kıyamadığınız bir çiçek misali açılıp saçılırlardı. nerede o eski baharlar? şimdi bahar mı kaldı azizim? " nisan mayıs ayları gevşer gönül yayları " derlerdi eskiden. şimdi etrafıma bir bakıyorum da açılıp saçılan dişi sayısı bir elin parmaklarını geçmiyor ama erken açan çiçek de koklanmaz ki. zira onlar hep açık. çok dertliyim a dostlar. baharı mı beklesem, küresel ısınma ile mi savaşsam karar veremedim. pardon adınız bahar mıydı?
(bkz: karadeniz de yaşamak)