en yakın arkadaşının babasıyla sevişen arsız erkek

selam.

bu fikrimi sizlere hiçbir liriklerimle tasvir etmek istedim.
merhaba,
ben pembe tolga

saydam meridyenler altında ölen binlerce kangren olmuş at toynağı görüyordum her gece rüyamda. kimse istemedi, kimse benle olmayı seçmedi ve kimse beni öldürmedi. kabusum haline gelmişti artık ütopik gezegenimin kendini bilmez, cüretkar fısıltıları. geceler elemdi bana, yeis idi... yalnızlık bir lütuftu bizler için. hangi kalem yazabilirdi sekse aç bir mahlukat-ul pespayenin, eril bir ademin çiftlenmiş elmalaranı yalamayı.

o gün beraberce günahlar şehrine yürüdük, semerkant geçitlerinden gözlerimiz kapalı geçtik ve şükrettik. tanrının huzurunda asırlar önce olimposa tırmanmaya çalışmış hemcinslerimiz adına, tabuları yıktığımız günlerden dem vurduk.

kızmayın bana, en yakın arkadaşımın babasıydı belki; ama ömre bedeldi gülüşleri. hem hüküm sürerdi gözleriyle çorak bedenimde, hem de özlerdi en derinimdeyken berimde.

görüşmek üzere...

(bkz: bunu sen tek başına mı düşündün)
(bkz: afferin çok doğru düşünmüşsün)