emperyalizme karşı faşistlerle omuz omuza savaşmak

upuzun saatler süren düşünme seanslarım sonunda yapmayacağım bir eylem olduğunu anladığım bir olaydır bu.

şimdi düşünün ki bizler mutlak eşitlik isteyen insanların yaktığı ateşin peşinden giden ve başka bir dünyayının mümkün olduğunu arzulayan insanlarız. gerçek anlamda bağımsızlık sevdasına tutulduk.fakat kapitalizmin son ayağı ve en acımasızı olan emperyalizm bu ülkeyi çepeçevre sarıp kuşattığında bir faşist ile bir olup bu yabancı güçlere karşı savaşmam. savaşmam da akıllıca olmaz. çünkü kazanacağım bir zafer ülkedeki faşistlerin zaferiyle ortak olacağı için bizler için savaş bitmeyecek, kaldığımız yerden devam edeceğiz. diğer bir yandan emperyalistler ülkeyi kuşatıp işgal ederse yine bu güçlere karşı savaşacağız. kısaca bizler için kaçarı yoktur dostlar.

aslında en basit anlamda statüko ile emperyalizm savaşsa kılımı kıpırdatmam dostlar. düşmanımın düşmanı benim dostumdur demem. yesinler birbirlerini bu güçler. nasıl olsa hayatta kalan ile mücadelemiz devam edecektir. bir statükocu faşist ile omuz omuza verip dış mihraklarla savaşmam!

(bkz: kahramanlar ölmez halk yenilmez)