bugün

halen ne sözlerinin anlamını ne de oynamasının mantığını çözemediğim çocukluğumdan kalma bir oyun.

şimdi bilmeyenler için anlatayım bir de siz kafa yorun bakalım bize ne katmış olabilir bu oyun.

şöyleki, herkes yere oturur ve ellerini avuç içi yere gelecek ve parmaklar açık şekilde yere koyar, şimdi iş daha ilginçleşiyor, bir kişi şu enterasan söz öbeğini söyleyerek parmaklara bir bir dokunmaya başlar:

elim elim öpelek, elden çıkan toparlak, toparlağın yavrusu, bitbitenin karısı, adem budem , sen dur sen bu oyundan çık.

bitince hangi parmaktaysan parmak kıvrılıp içeri alınır, ve bu işlem herkesin bütün parmakları bitene kadar devam eder.

lan abi çocukluğumuzda bize oynatılan oyunlara bak ya, ondan sonra da şikayet ederler elin adamları uzaya çıkıyor biz bi halt edemiyoz diye.

niye acaba?