bugün

"bu hayat böyle mi olur,
düşen hep yer de mi kalır."

güzel bir şarkıyı hatırlatır.
selda bağcan şarkısıdır.

Hayat denen sonsuzluğun,
Karşısında bir çocuğuz.
Düşe kalka büyürken,
Kalkamayız bir çoğumuz.

Bu hayat böyle mi olur?
Düşen hep yerde mi kalır?
Gün olur belin doğrulur,
Kim n’olacak belli mi olur oy.

Ama bitmez yolculuklar,
Belki biraz canın yanar.
Düştüğün yerde doğrulup,
Başlar yine ilk adımlar.

Bu hayat böyle mi olur?
Düşen hep yerde mi kalır?
Gün olur belin doğrulur,
Kim no’lacak belli mi olur oy.
https://www.youtube.com/watch?v=FLEopAElLSM
kalmaz testle görülmüştür.
hayat felsefem düştükce güçleniyorum ama hakketten öyle.
Bu hayat böyle mi olur be abla ..
Kalmaz, kalmamalıdır, kalmasına izin verilmemelidir.

Gerek kişinin kendi çabaları gerek sevdikleri tarafından ihtiyaç duyduğu desteği gören hiç kimse, düştüğü yerde kalmaz.

Yaşama dair donanımınız, gücünüz, tecrübeleriniz ve biriktirdiğiniz güzel insanlar sayesinde güzel günlere usul usul beyaz yelkenler açılıverir...