bugün

babalık psikolojisinin, evlendiğinde farkına varmayan erkeklerin, doğum sonrasında, akıllarının başına gelmesi sonucu, verdikleri reaksiyon bozukluklarıdır.

- selam birader!
* aleykum selam. buyrun beyefendi ne arzu ederdiniz?
- doğum sonrası oluşan, çatlaklar için ilacınız var mı?
* beyefendi, burası kasap, eczane değil.
- hönk?
* o yüzden, doğuştan çatlaklara bir şey yapamıyoruz...
- hdakjskah...
doğumla birlikte hayatına, avuçlarına bırakılmış bomba misali bir giriş yapılır. artık kaçıp kurtulmak imkansızdır. onun için en iyisini yapma sevdası tüm hayatınızı kaplar bu öyle bir kaplamadır ki ömür denen şeyin nasıl geçtiğinin farkına bile varmazsınız. küheylan misali zirvede yaparsınız jübilenizi tabi şanslıysanız. çünkü kaderde evlatla imtihan edilmekte vardır bir gün ölmek yerine her gün öldüğünüz.
asla inkar edemeyeceği ömür boyu ilgilenmek zorunda olduğu bir sorumluluğu olduğunu fark ettiği anda başlar...bazı erkeklere ağır gelir bu sorumluluklar.sadece kendi dünyasıyla yeteri kadar meşgul olamayacatır artık,..bunu kabullenme süreci psikolojiyi bozar..endişeler,tedirginlikler,korkular,sevgi herşey karmaşık bi hal alır.Tek yapılması gereken bu kavram karmaşasından ıyı olanları alıp kaçmak ..yani bebişi kucağına al,kokla ve sahiplen.
(bkz: baba oluyorum)