doktorların artist olma sorunsalı

özellikle yeni yetme asistanlarda görülen sakıncalı durumdur.
hasta yakınlarına ve hatta hastalara öyle davranırlar ki, ağızlarından lafı cımbızla alırsınız. bu artistliği sınıf, kişi gözetmeksizin itinayla herkese yaparlar. mevki sahibi, beyefendi birisisinizdir, ameliyatı gerçekleştiren prof genelde ortalarda olmadığından asistanla muhatap olursunuz, nezaket çerçevesinde davranırsınız, ama o puşt asistan da çoban veya savcı ayrımı yapmaksızın aynı ayılığı üzerinizde uygular.

ulan anladık bilmem kaç saat nöbet tutuyosun, o kadar adama laf anlatmaya çalışıyosun. bak ben bunları anlıyorum, ama adama da adam gibi davran ulen dallama.

peşin edit: bunları yapmayan güzide insanları tenzih ederim tabi.

istisnalar olmakla birlikte çoğu doktorda görülen sorun.

6 sene mi okudun, 10 sene mi okudun, tüm hayatını okula mı adadın valla hiç umrumda değil. karşındakini adam yerine koymuyorsan, insanlara öküz gibi davranıyorsan o kadar okuduğunun hiçbir önemi yok. "okumuşsun ama adam olamamışsın" lafının kılıf bulmuş hâlisiniz.

anladık sabahtan akşama kadar çok insanla uğraşıyorsun ama karşındaki de insan ve hasta.

asıl siz adamı hasta edersiniz!

not: böyle olmayanları tenzih ederim ama geneli böyle. biri iyiyse beşi kötü maalesef.

Sopa yemeleriyle sonuçlanır. Evet.

genelleme yapmamak gerekir o kadar okuyup hayatini bu meslege verirsin ve sonra iki uc gerzek cikip boyle konusur muteahhitlerin ve ozlede calisan ogretmenlerin havasi yaninda doktorlar az bile yapar. doktor degilim ama ailrmin yuzde doksani doktor. (bkz: saygı lütfen)

Tabi olacaklar aga ben o kadar okursam ben de artist olurum. Doğanın kanunu bu.