bugün

bir hristiyan ile müslüman kendi dinleri üzerine tartışıp ortak bir sonuca varabilir ancak dinsiz ve dinli bir insan tartışıyorsa sonucu olmayacak bir eylemdir din üstüne tartışmak. bir agnostik olarak sınıfımla 5-10 ders tartıştım bu konuyu en az şimdiye kadar. çıkarttığım izlenim işe su;

bir teist ile bir dine inanmayan insan (deist/agnostik/ateist) tartışırsa bu tartışma sonuca varmaz. çünkü teist, karşı tarafa sürekli dogma şeylerle yüklenecektir. (allah var, muhammed peygamber vs.) karşı taraf da bunu doğal olarak reddedeceği ve inanmak değil bilmek istediğini (ki bu dogma inanışlarda imkansızdır.) söylediği için tartışma bir kısır döngü içerisinde sürecektir.

sonunda da ben daha dinden çıkmış bir şekilde yaşamıma devam ediyor, insanların dogma ve kanıtsız şeylere inanmasının nedenini düşünerek kendi kafamda yarattığım boşlukta bir oraya bir oraya gitmeye devam ediyorken karşı taraf da "allah hidayet versin." diyerek konuşmayı bitiriyor her seferinde.