dibe batarken gülmek

Dibe batarken bile, bu saçma hayata gülmek. Ve bu gülme eyleminin sisteme başkaldırı olmasıdır.

Yani; her şeyin yanmış, hiç bir doğrun yok. Geleceğin yok kısaca siki tutmuşsun ama yine gülüyorsun. Bu nasıl oluyor diye soranlar büyük ihtimalle normal insandır. Anormal insan ise sormaz eşlik eder o da güler. Çünkü; bilir gülmek bir başkaldırıdan ziyade yapacak bir bokunun olması. Elinde kalan tek şey gülmektir. -ki zaten ne yapacaksın ki. Sıfıra inmişsin gül geç.

Bu arada ne anlatıyorum, ben de bilmiyorum siz de benim bu saçma aforizma-mı okudunuz. Bari, yıllar önce yazmış olduğum tirat'ı atayım da boşuna gitmesin. Not: yazarken hiç gülemedim, siktiğimin ülkesinde gülmeyi unuttuk.

Tirat;

Geçmiş dedim, geçmiş ne katar; geçmiş boştur ya boşluktan süzülürsün, ya da zamanın oyunlarını izlersin her geçen gün geçmiş olmuyor mu? dedim.. durup düşündü oda kendince mırıldandı ne kadar geçer ki dedi. "Durup sorguladım, geçmiş kim dedim"? ayna bana bakmayı beni, bana yansıtmayı kesti. 'Düşünsene her saniye bir adım ilerliyor bir adım geçiyor ve buda zamanın oyunudur' yere düşen bardakla son buldu bu konuşma, odaya biri girdi yaşlı haliyle süzülen siyahımsı renkte biriydi Şunları döktü ağızından; Bir defa ateş yanar, bin defa söner