demiryolundan ne geçer

şaka değildir başımdan geçen ibretlik bir hikayedir.

5 yaşımdayken annemler, beni dokuz eylül üniversitesinde çocuk psikolojisi ile alakalı bir birime götürdüler. nedeni 3 yaşında okuma, 4 yaşında da yazmayı öğrenmiş olmamdır. ailem herhalde danışmak istemiş, nasıl yönlendirmek lazım bu çocuğu gibisinden.

neyse, hiç unutmuyorum kadın psikolog bana sorular soruyor işte bu şeklin adı nedir, bu renk nedir, neleri hayal edersin vs. bir soru sordu "demiryolundan ne geçer" diye. ben o yaşlarda trene daha binmemişim, uçak filan sorsa bilebilirdim de demiryolu diyince boşluğuma geldi ama o zamanda da kıvrak bir zekam olduğu için "demir yolundan demir geçer." gibi bir cevap bulmuştum. tabii ben zannediyorum ki kesin beni gerizekalı zannetti doktor, fakat hiç de öyle olmamış. "demiryolundan demir geçer" cevabım literatüre geçmiş bunu yıllar sonra öğrendim. tüm zamanların en yaratıcı 10 cevabından biri seçilmiş 5 yaşındaki tüm çocuklar arasında.

hayatımdaki en büyük başarılardan birisidir, teşekkürler.

edit : eksileyin anam zaten başka bir halt yapabildiğiniz yok bu sözlükte.

(bkz: tren gelir hoş gelir)

ulan doğru olsa anasını sikerdim o yarışmanın.

muhtemelen benim 5 yaşındaki halim de 'samanyolundan saman mı geçiyor o zaman amcık' derdi.

o tüm zamanların en yaratıcı 10 cevabını kıvırıp götüne sokardım alayının.

yeni türkiye'de kamyonlar geçiyor arasıra.
ohl sağolsun işi uzattıkça uzatıyor, devletin de ses ettiği yok. çalışanlar da pasta kesiyor, fotoğraf çekilip güzel zaman geçiyorlar o kadar. 2013 te 2 seneliğine kapatıyoruz dedikleri yol, 2017 ye girmek üzereyiz ve en az 2 daha kapalı.