cocuklar oldurulmesin seker de yiyebilsinler

bu yıl ki altın koza tanıtım filmlerinde geçen cümle.

ps:seneee 2007 idi.

zülfü livaneli nin hiroşima şarkısının en dokunaklı bölümü.
sözlerini yazmak farz olur. nazım'a saygıyla

kapıları çalan benim
kapıları birer birer.
gözünüze görünemem
göze görünmez ölüler.
hiroşima da öleli
oluyor bir on yıl kadar.
yedi yaşında bir kızım,
büyümez ölü çocuklar.
saçlarım tutuştu önce,
gözlerim yandı kavruldu.
bir avuç kül oluverdim,
külüm havaya savruldu.
benim sizden kendim için
hiçbir şey istediğim yok.
şeker bile yiyemez ki
kagit gibi yanan çocuk.
çalıyorum kapınızı,
teyze, amca, bir imza ver.
çocuklar öldürülmesin
şeker de yiyebilsinler.

Elim sıcak kahve bardağına henüz kavuşurken , belki şu anda bir çocuk ölüyor Etiyopya'da , ya da her hangi bir toprak parçasında , neresi olduğu önemli değil Etiyopya yalnız kuvvetli bir ihtimal , ikinci olasılık – yani – bir çocuğun ölmesi ihtimaldende öte…
O an minik bir bedene değebilme ihtimali olan kurşunlar boğazıma düğümleniyor , sonra onları alıp gökyüzüne birer kuş olarak armağan ediyorum – yağmur gibi yağmalarına – belki de 5 kala…