bugün

her şeyden kıymetli olan, canınızı vermeye hazır olduğunuz "o" insanın yüreğinizi sızlatmasın diye yeniden "o"nla olan tüm yaşanmışlıklarınızı hiçbir yetişkin ve çocuk kalbin ulaşamayacağı yere koymanız...

eskiye ait iç acıtan, can yakan anıları, hayalleri, güzel geçirilmiş günleri, dökülen gözyaşlarını, kalp çarpıntılarını, "o"nu düşünerek geçirilen uykusuz geceleri, söylenmiş sevgi sözcüklerini, edilen yeminleri, oyunları, kavgaları, tartışmaları, yan yana otururken/el ele dolaşırken/sarılırkenki heyecanları, birlikte izlenmiş manzaraları, yenmiş yemeklerin tadlarını, beklemeleri, bekletmeleri, sevdayı, aşkı, hasreti, özlemi, yanyana dizilmiş yüzlerce kelimeyi, birlikte söylenen aşk şarkılarını, birlikte izlenmiş aşk filmlerini, yürünmüş yolları ve o yollarda üstünüze sıçramış çamurları, altında islanan yağmur damlalarını, sıcak havadaki terlemeleri, öpüşlerdeki ıslaklıkları, birlikte uyunmuş yastığı/yorganı, beraber içe çekilmiş is kokan havayı, sıgara dumanını, birlikte içtiğiniz çayın ikinci şekerini, alınan hediyeleri, geleceğinize dair kurduğunuz planları toplayıp bir kutuya bir daha açılmamak üzere evinizin en kuytu koşesine son bir gözyaşı ile saklamanızdır...

üzerinede hiç kimse açmasın diye de bir not düşersiniz... "dokunmayın! içindekiler aşırı derecede yürek yangınına neden olur ve hiçbir insan bundan sorumlu tutulamaz..."
ağır tahribata neden olan ne varsa toz kaplaması adına kaldırıp atmak lazımdır erişemeyeceğiniz bir yere. kalbinizi kanatmasın, gözlerinizi yaşartmasın ellerinizi kenetlemesin diye birbirine...

yıllar geçer derken yollar biter. sanılır ki kaybedilen kan telafi edildi. gülücükler açtı mimik çukurlarından. ama farkedersiniz ki aslında değil yaranın kapanması, vucudunzdan bir damar kesilmiştir. sadece sessiz akıyordur hepsi bu...

eğer canınız yanmasın istiyorsanız buna sebep olanları değil kalbinizi kaldırmalısınız bir rafa. belki o zaman diner içinizdeki okyanus...
o hatıraların sık sık raftan düşmesiyle anlamsızlaşacak olay.
imkansızı başarmaktır.rafa kaldırmak ne işe yarayabilir ki..kör olmak lazım..ha kör olan varsa ne ala..