bugün

cocukluğumuzdan beri bastırdığımız evde top oynama arzusunun ayyuka çıktığı, muhtemelen cehennemde alev topuyla oynamamıza sebep olacak istek.
çocukluğumun büyük bi bölümünü oluşturan oyun alanı..* evet çok oynadık camide inkar etmiyorum..kocamaan halılarla kaplı bi alan.. ablam abim ben o güzelim halıların üstünde yuvarlana yuvarlana top oynardık..şahaneydi.. ve düşmek hiç bu kadar güzel olmamıştı..

sadece topla oynamaklada kalmaz, hocanın cüppesini sarığını giyer saçma sapan oyunlar oynardık.. ** en keyifliside minareye çıkmak..
bütün beykoz ayaklarımızın altında.. gelde bu ilçeye dolayısıyla da bu şehre aşık olma.. * * * * *
kuzenimle koy camisinde cok oynamisizdir. enistemin imam olmasindan kaynaklanan torpille o yesil guzel bahcede kaleye gecer, o koseden o koseye atlardim. ustumun cimen olmasina, annem kadar kizmayan teyzem; ucmama hep cesaret vermistir. susayinca caminin mis kaynak suyunun imdada yetismesi de cabasi. bu aktiviteyi yapacaklara onemli not:
60 yas ustu, bastonlu bir amca gorurseniz kacin, cunku o camiyi herkesten cok sahiplenir, oyun oynadiginizi gorurse baston kafada patlar. hele ki altinizda sort varsa arkana bile bakma kac!.