bugün

aklımdan geçen her sorunun aslında cevabını bilmem ama sormaktan vazgeçemememdi.

bir gün aklımdan geçmeyen bir soruya cevap veremeyene kadar.

anem sordu, aklı başında olduğu az zamandan birinde,

- kızım sen aşık mı oldun niye böylesin

anne kız sigara içmeyi severiz.
yaktım bi tane anneme uzattım o da kendininkindne yaktı bana verdi. beraberken hep öyle yaparız
ki zaten 2-3 ayda bir.

- anne sevdim. sana sebep bulmuyorum ama sevilmeyi istedim ben. yanlış seçim, geçer.

- benim şu an sevgilim var ama senin gibi mantıklı düşünemiyorum. ne ara büyüdün bu kadar

- sizin hayatlarınızdan kalan zamanda heralde.boşver şimdi. anlat hadi sen seviyo musun?

-bilmiyorum ki kızım ben genç hissediyorum sevebilirim de aklıma takıldı, sen niye böyle bıktın,
niye heycanlı değilsin genç değilsin.

içimden diyorum ki sen genç ol diye, herkes genç olabilsin mutlu olabilsin diye senin harcamadığın hayatı harcıyorum.

dışımdan,

- yok ya anne biraz başım ağrıyodur ondandır. getir seninkini de bi gün tanışalım .

gülümser anne.
annesini paylaşmak istemeyen çocuk bir yerde kıpırdanır. ama olgun evlat gülümser anneye.

sigaralar biter karşıdaki çocukları izlerken.

- anne ben gidicem işim var biraz yine görüşürüz.

gözleri dolar annenin. yetmez o kadar görmek.

- yine ne zaman gelirsin kızım

- işim olmadığında gelirim uygun zaman bulup hadi ağlama anne seni seviyorum.

- niye böyle oldu?

işte cevap vermediğim ve düşünmediğim soru buydu.

- hadi bırakayım seni.

- seni seviyorum kızım.

o soruyu düşünürsün. niye böyle oldu ?