bugün

herhangibir takım taraftarı olmayarak, üç büyükler dışında bir anadolu takımının şampiyonluğuna (çok istenmesine rağmen) sevinememektir.
Oysa trabzon şampiyon olduğunda bu duyguyu hissetmiş ve yaşamıştım. bugün yaşanan ise gerek söylem olarak,gerek saha ve trübün pratiğine bakıldığında kürt düşmanlığı, etnik ayrımcılık bayraktarlığı ve kolay rant elde etmenin yöntemlerinin siyasi izdüşümüne denk düşen bir sezon sonu şampiyonluğudur gerçekleşen.
nerede futbolun gerçek heyacanı ve fırtınası? yine kurbanı oldu futbol, egemen siyasetin ve ucuz çıkarcılığın.
üzgünüm ama hakedilmemiş bir şampiyonluk daha seyrettik. keşke böyle olmadan yıkılsaydı istanbul triosu. bak sen o zaman görürdün bursalılığın onurunu, bursa'nın şampiyonluk coşkusunu. ne bursa'ya sığardı ne de ülkeye şampiyonluk.
inanamamaktan dolayı olabilir...