bugün

izlanda, norveç, isveç gibi ülkelerden yana umut beslemesi gereken insandır. ne bileyim oralarda insanlar hep sarışın, bisiklet kullanıyorlar, petrol ucuz, demooğğğraasiii, eşitliğğğğ falan var. zaten demoğrrasiii ve esitliğğğğ onlara gökten zembille indiği için oralardan umutlansın efenim bu insan.

edit: can sıkıntısı.
kendisinden yana çok mutlu ve umutlu olan insandır. hatta siki taşağına denktir.
türk değilse olağandır. türkse, türklüğünü sorgulaması gerekir. aksi halde bu ülke işgal altındayken bile bazıları(!) umudunu yitirmedi... o bazılarının kimler olduklarını söylememe gerek yok herhalde.
arkadaşına 4 saat önce ben artık türkiye'de yaşamak istemiyorum diye mesaj atan insandır.
Birgün planlı bir ekonomi , bilim , felsefe , spor , sanat vb dallarda devrim olacağına yürekten inandığımız kara ve üzerinde yaşayan halk nasıl umudunu kessin ki insan bu cenneti yeryüzüne indirecek coğrafyayı...
istemiyorum arkadas ben, mola verdigim tesiste tuvalete bir lira vermek istemiyorum, konu bir lira degil on saniyelik bir beyin firtinasindan sonra cok dramatik bir tablo cikiyor istenilen o paranin altindan.

uc bes ibine süt bal ve viski havuzunda yuzsun diye yillardir konudan bir haber catir catir katledilen genclerden biri olmak istemiyorum.

kaygisizca canim her istediginde sevgilimi opebilmek istiyorum.sehrin denize en hakim noktasina cikip cigarami sarip muzigimi dinlemek istiyorum kimseye farkettirmeden.

oram buram agirdiginda 'amina koyyim simdi doktora gitsek yarin ne yicez' diye dusunmemek istiyorum.

sekiz yerinden bicaklanan kadina kendine gelmesi icin kolonyali pamuk koklatan, bes kurus icin her canlinin sadece canli oldugu icin hakettigi saygiyi degeri hice sayan haysiyetsiz pic insanlarla ve kurumlarla ayni cografyada bulunmak istemiyorum.

4liraya bira icmek istemiyorum amk.