bisikleti araya girerek sürmek

1990larda çocuk olmaktır. bisan marka bisikletlerin yada benzerlerinin baba denen zevatın kısa mesafeler için kullandığı bir ulaşım aracı haline geldiği dönemlerin faaliyetidir. baba ekonomik olarak orta hallidir ve çocuğuna bisiklet alamaz. işten geldiği saatlerde ve işe gitmediği günlerde çocuğun en büyük keyfi sessiz sedasız kapı önünden yürüttüğü bisikleti sürmeye çalışmaktır. bacaklar üstte zemine paralele olarak uzanan demir nedeniyle pedallara yetişemediğinden bu demirin altındaki aralığa girilerek sürülür bisiklet. ağırlık tek bir tarafta kalacağından bisiklet sürekli bedenin ağırlığını dengelemek için tersi tarafa yatıktır ve aldığı hıza göre düzlenme oranı artar. yatık bir şekilde sokakların o uçsuz bucaksız mesafelerini tüketmeye çalışırken, karşı sokağın ucundan bütün o azameti ile freud un uğruna çiltler yazdığı baba görülür, bir tok ses çocuğu kendine getirdiğinde gerçeğin o soğuk yüzüyle karşılaşılır ve yazının klavyeye alındığı anda anlaşılır ki, 90ların başında kişiliği oluşan çocuklar bir başkadır, bir başka bakarlar hayata hafif eğik hafif korku halinde...

(bkz: 90 larda çocuk olmak)

Şekilden şekile girme sebebidir.*
O üçgenin arasına nasıl sığdırıyorsak kendimizi*
görsel