bir sene boyunca internet ve gazetesiz yaşamak

dış kaynaklara, yayınlara, alışkanlıklara kapılmadan sadece hayatını sürdürüp hedeflerini gerçekleştirmek isteyen kişinin gerçekleştirdiği aktivite.

şöyle bir düşünülünce bazı gerçeklerin belirivermesi karşısında insanı titreten bir şeydir. iyi anne baba olmak, eş dost akraba olmak, toplumun milli manevi değerlerine sahip çıkıp bunu çoluk çocuğuna aktarabilmek, olmuşken şöyle söyliyim ; halk içinde hak ile olabilmek .. işte tüm bunlara sahip olabilir bir insan internet veya türünde bir aracı olmadan.
sosyal medya da sosyal medya , internet de internet diye tutturuyoruz .
anne ve babamı şöyle bir düşünüyorum da yukarıda saydığım tüm güzel hasletlere sahipler açıkçası. eğitim durumları ise düşündürücüdür : ilkokul mezunu .
üniversiteler fakülteler masterlar bitirip de bi insan olamayan bizler yok mu ah bizler kitap yüklü eşek dedikleri işte tam olarak bizleriz. yamuluyo muyum ? hergün feyste sözlükte gazetelerde sürten bizler, ne kadar kültür taşıyıcılığı veya hamiliği yapabiliyoruz ? kalbi kırılan bir insanı nasıl teselli edebileceğimizi -affetsinler- zır cahil dediğimiz anne babalarımızdan iyi mi biliyoruz ? veya küs olan iki aileyi barıştırabilmeyi !?
tüm bunlar hayat felsefesinin genişliğini çeşitliliğini ilim ve irfan sahibi olunduğunu gösterir bize.
şu teknolojiyi lütfen pozitif yönde kullanalım artık.. yoksa sonumuz hiç de iyi değil, burda alınan sanal oylamalarla adam olmuyoruz sonuçta ! oh ünlemi de koydum belki dikkate alınırım. durumumuz vahim yahu.

gündemden kendini soyutlamaktır ancak çok büyük ve kesin bir hedefiniz yoksa gereksizdir, gündemi bilmek ve hakkında yorum yapabilmek fikir öne sürebilmek küreselleşen dünyada daha da önemlidir.