bir dostu kirmak

çok sevilen ve değer verilen bir insanı,bir dostu üzmek ve sinirlendirmek... çok pişman olunur yapıldıktan sonra,çok üzüntü duyulur ama bilindiği gibi son pişmanlık fayda etmez.bir kere kırmışsındır onu söylediklerinle,aslında söylemek istememişsindir veya o yanlış anlamıştır.ama öyle ya da böyle olan olmuştur artık.elinden gelen tek şeyi,özür dilemeyi yaparsın ve beklersin sonra çaresizce,elin kolun bağlı..o bekleyiş dayanılmaz olur bazen,"ya beni affetmezse ya çok sinirlendirdiysem onu?.." dersin içinden.. affettiği zaman da sevinçten havaya uçarsın.
dostların kıymeti iyi bilinmelidir çünkü en kötü,en sıkıntılı anlarda onlar yardımcı olur, destek çıkar size..başkası değil.

gerçek anlamda bir dostsa, sevgiliyi kırmaktan daha acı verir.

beraberinde büyük bir pişmanlık ve vicdan azabı getiren olay.

karşındaki dostun da olsa sevgilin de olsa çok yaralayıcı bir olaydır. gönüllere o kırgınlık bir kere girdi mi tamir etmesi imkansızdır. affettim dese de dost, içinde bir yerlerde hep o kırgınlığın izlerini taşır, istese de unutamaz...