bugün

sosyal paylaşım siteleriyle beğenilmek kendini bişey sanmak moda oldu. artık herkes kendini ünlü sanıyor. tweetler yorumlar aldı başını gidiyor. nereye gidiyorsun ey insan. telefonunda kontorun yok acil bir durum olsa.. ne sanıyorsun kendini. almışsın kredi kartlarını boğazına kadar borca batmışsın.. iyi gidiyorsun devam et.
bazı insanlarda artık had safhaya ulaşmış, olmassa olmazları olmuştur. şüphesiz her insan beğenilmeyi ister ama bunun doğal halimize karşı olması bence hoş olanıdır. mesela facebookta iki üç kere konuştuğun adamdan "kanka dördüncü fotoğrafımı beğenir misin?" gibi mesaj aldığımda, durumun, insanların yalan üzerine bir dünya kurmasına kadar gidebilecek bir noktaya geldiğine üzülüyorum. aynı durumu sözlükteki fake yazar hesapları tartışmaları gösteriyor. beğenilmek insanları kandıracak kadar önemli olmamalı.

mevlana celaleddin i rumi hazretlerinin o güzel sözünde olduğu gibi.

(bkz: ya olduğun gibi görün ya göründüğün gibi ol)
egoya ilaç gibi gelir.
özgüven eksikliğinden muzdarip olan kişilerde şımarmak, kendini bilen insanda ise gülümseyerek susmak vs. tepkiler doğurur.
Bir kişiyi nasıl mutlu edersin sorusunuz cevaplarından biridir.
çok doğru tespit, ancak ne yönden beğenildiğine gelince. Fikirler ve kendini yansıttığın düşünceler beğenilirse gurur da duyarsın, fakat sen para harcayarak beğenilirsen, kapitalist düzenin bir parçası olmak muhtemel.
O'nun tarafından beğenilmedikten sonra çok da tatmin etmez bünyeyi.
götümü kaldırandır.

görsel
Istenilmeyen kişi tarafındansa hiç olmasın daha iyi dedirtendir. Işi zora sokabilir bazen.
güzel bir şeydir ama kaliteli olan ve hülasa, kaliteden anlayan bir insan tarafından olması daha güzeldir.
insana bi ego bi özgüven verdiği doğrudur.
garibime gidendir arada.

ben mesela çok nadir artı veririm, genelde aklıma bile gelmez.

düşünsene senin entryne denk gelmiş, durmuş, okumuş, elini yorup artı verme zahmetine girmiş.

mahcup oluyorum AMK.
Çağın hastalığı.
''beğenilmiş olma isteği yeryüzünün en büyük kibridir''

friedrich nietzsche