bugün

(bkz: beşinci nesilden öncekilerin beşinci nesil ile takıntılı olma sorunsalı)
aslında nefret ederim ama yazmazsam ölürüm: (bkz: vay anasını sayın seyirciler)
(bkz: çömezsin dediler dalga geçtiler)

(bkz: beşinci sensin nesilde sana girsin)
(bkz: benle bu kadar taşak geçilse intihar ederim)
vay be benim öyle bir özelliğim mi varmış şeklinde cevap verip aynı zamanda şaşırdığım başlıktır.
tanım: osurmadan sıçabilmek de bir yetidir, neme lazım denilir, nesildaşlara dedirtilir.
(bkz: bokunu cıkarmak)
"entry girme, baslik acma isini zivanadan cikardiniz kardesim" dedirten igrenc turu basliklardandir. * *
(bkz: dördüncü neslin rüzgara karşı işeyebilmesi)
şimdi şöyle de yeni bir furyamız var, hamd olsun ki 5. nesil değilim, ona inandım ona güvendim. bu beşinci nesiller, çok fena yazarlar, berbatlar, al sana bomba ulan, madafaka(modofoko ağız dolusu söylendiğinden daha işlevsel olabilir)
tabi onlardan önce sözlüğe gelmiş insanlar olmamızın bize verdiği yetkiye dayanarak ben de bu bağlamda araya giriyor ve bu pis yazarların en kirli çamaşırlarını huzurlarınıza döküyorum, some big okazyon!

ha bir de; siz ne güzel insanlarsınız lan eski nesiller, öpüyorum salya sümük alayınızı.