bugün

içinde "elvan d", "dostoyevski seven bozkırkurdu", "adı konmamış yalnızlıklar", "kırk yıllık dostum sulhi" gibi öyküler bulunan buket uzuner kitabı.

"uzak kasabaların gri hüznü" öyküsünden birkaç satır:

yalnız kaldım. başım dik, bağımsız, yalnız.. yine de vazgeçmedim insanları sevmekten. hala baharın kokusundan, kışın renginden, şiirin hasından, taze ekmek arasındaki helvadan, çocuklarla şarkı söylemekten, siyah gözlü erkeklerden, güneşin batımından tat alırım. vazgeçmedim dünyayı sevmekten, yaşama tutunmaktan; ama ne yaşam ne dünya seviyor beni. anlamıyor insanlar söylediklerimi. iki kere ikinin dışına çıkanlar yalnız kalmak zorundalar. anlaşılmamak, en mutlak yalnızlıktır.