bugün

''ajdar vardı hani'' demeyeceğim zira kimsenin unuttuğunu sanmıyorum hatta unutabildiğini.

ortalıklara fırlar ''ben starım, über starım, mühendisim uleyn'' diye carlardı. herkes de bunu dinler ama bi yandan da gülerdi. şimdi de sözlükte türedi bunlardan. başlıklar açıp ''ben ustayım, tarzım bile var'' diye kocaman kocaman laflar ediyorlar. e tabi biz de gülüyoruz, tıpkı ajdar'a güldüğümüz gibi.
önemli olan insanın kendisini övmesi değil baskaları tarafından övülmektir. kendini övmek lavukluk, baskası tarafından övülmek şereftir, trilaylaylom.
(bkz: sozlukte tarz yaratmak)