bugün

- ben seni biraktigimda sen beni birakma çünkü; ben kıymetini bilememiş olacağım senin, değerini anlayamamış... ben seni, senin beni sevdiğin kadar sevmemiş olacağım... sen, ben giderken arkamdan bakıp ağlayan ol, üzülen ol, unutmayan ol... ben giderken ne ağlayacağım, ne üzüleceğim ne de hatırlayacağım seni... ben gidiyorum, sen yok etme içinde beni belki bir gün özler ve geri dönerim... belki... kim bilir... belki seni tekrardan severim...
- lütfen git(me)...
"ben seni terketsem bile sen beni bekler vaziyette ol ki, pişman olup geri dönmek istersem açık bir kapım olsun." demek.
dönersen bırakmam,
dönersem bırakma... sözünü aklıma getirdi... Yaşar ne güzel söylemiş. *
tehlikeli ve iddialı bir sözdür. aradan uzun zaman geçip de ayrılmak istediğinizde karşı taraf bu sözünüzü kafanıza vura vura sizden ayrılmayı reddedecek, siz bitirseniz dahi aramalarına devam edecektir.

- arama artık bitti anlıyor musun? Bitti.
- hayır askım inanmıyorum.
- neye inanmıyorsun?
- ama sen demiştin ki ben seni biraktigimda sen beni birakma
- hay dilimi eşek arısı soksun...
bu sözü söyledikten sonra onu bırakmanız için her boku yiyen birinin söyleyebildiği-söyleyebileceği bir nanedir. (bkz: kendimden biliyorum)
"ben her b*ku yiyip sana geri döncem sen beni bırakma ama olur mu?" demenin biraz kibarı.
bencillikte, birinin üzerinde hakimiyet kurmak istemede son nokta! ama aşk işte, her türlü onursuzluğa açık değil mi? ve gerçekten aşıksak hepimiz buna kanıp aldanmaz mıyız?
ve aşk değil midir sonrasında pişmanlık duyduğumuz şeyleri yaptığımız?
son pişmanlık neye yarar, herşeyin bedeli var olmadı yar!