ben böyle işin amına koyayım diyip yatmak

iddaa da barçaya verdim şuan bu moddayımm.

Yapılacak en doğru şeydir.

üç program algoritmasının ikisini yazıp, üçüncüyü yazmadan gerçekleștirdiğim eylem.

Negatif bir günün ardından insanı rahatlatmaz.

Heveslendiğiniz bir şeyin ansızın avuçlarınızdan kayıp gitmesi ile verilen tepki ve pasif bir direniş olan uykunun kollarına kendini bırakmaktır.

Ben ailemle yaşıyorum sözlük. Eski model anadolu ailesi. Ne gerek var hayat mottosu ile işliyor işler. Hadi beraber dışarı çıkalım bir şeyler içelim dışarıda desen, otur annen evde yapar diyorlar. ben gideyim diyorsun, yok sen de gitme yanımızda otur, yüzünü gmremiyoruz zaten diyorlar.

Ben lise dönemini şehir dışında geçirdim ve fark ettim ki daha modern hayat tarzından hoşlanıyorum. öyle ayan beyan farklar değil ama yemeğe uyarlarsak bunu; Erişte hoşuma gitmiyor mesela kelebek makarna daha güzel.* ya da köy ekmeği görünce deli olmuyorum. Bisküvi-Lokumdansa jelibon daha güzel geliyor. ekmeksiz de doyabiliyorum. nerede o eski bilmem neler demiyorum yani. Seviyorum yaşadığım dönemi. Neyse..

Bunun pek çok alanda böyle oluğunu düşün. sen mini eteklere bakarken onlar basma alalım da diktirelim sana etek vs diyorlar. Gerçi bunlara artık karışmıyorlar. Çekirdek aile içinde bi sınır çerçevesinde serbest durumdayım.

Ama severim bizimkileri. Yine de bazen insan bunalıyor. O yüzden bir yerlere giip beni evde tek bıraktıklarında çok seviniyorum. Yalnız kalınca yaptıklarım da işte akşamları değişik salatalar falan yapıyorum. Televizyonda babamın "soytarı" dediği programları izliyorum. Mutfakta kırk yılda bir arabesk müzik değil de acros the universe çalıyor falan. Ulan viledayla ev siliyorum ve hoşuma gidiyor. annem kullanmaz ve kullandırmaz. Temizlemiyormuş(!) Bezle yerde sürünmek gerek illa.

işte böyle küçük zevklerim var yalnız kalınca.

Çok uzattım. Neyse bunlar memlekete gideceklerdi bi haftalığına. bi dünya planım vardı. Biraz önce anneannemin bu süreçte benimle evde kalacağını öğrendim. Ya ben noddlesam, annem Kelebek makarna, anneannem erişte sözlük ya. Ev yapımı hem de. "Bak elleriminen kestim, mis gibi oldu." eriştesi hem de. Kendisini modern hayattan o kadar soyutlamış ki ocak yakamıyor kadın, televizyon açamıyor. Oturuyor sadece. ve ben kendisinden hoşlanmıyorum saygıda kusur etmemeye çalışmakla beraber.

Yani bırak keyif yapmayı o bi hafta Anneanneme yemek yapmam falan gerekiyor. Sesli komut verir gibi televizyonu aç, kanalı değiştir gibi taleplerini yerine getirmem gerekiyor.

Bi de alıngan bi de alıngan. Bi yemek yapsın da "ben yemiyorum anneanne salata yaptım kendime."desen ağlıyor, "bi daha yapmam tamam." diye. La sana yapma diyen mi oldu? ben yemiyorum sadece.

işte ben böyle işin amk sözlük. Çabuk geçse bari hafta ya.

Bu arada şımarıklık yaptığım önyargısına karşı annemin biraz önce kafasını kapıdan uzatıp Söylediği sözleri birebir aktarmak isterim.

"Valeria, gerçekten seni anneannenle yalnız burakmak istemiyorum ama elimdeki tüm olası imkanlar tükendi. Başka bi çözüm yolu bulamıyorum şu an."

Olsun dedim mıncırdım yanaklarını ama ağlıyorum şu an.