ben bu yazıyı özgecan a yazdım

ben seni hiç tanımamış olmayı yeğlerdim, hiç duymamayı adını televizyon kanallarında. dün sabah gözümü açtım 5:30 da, gözlerimi daha tam açamazken habere baktım, canım yandı, okudukça içim sıkıldı, sinirlendim, uyku tutmadı sonra, uyandım.

facebook'u bi açtım, herkes aynı. herkes bi tanıdığını kaybetmiş gibi, herkes üzgün. kimse sana yapılanları kabullenmemiş, kimse sana yapılanları yedirememiş kendine.

dünden beri arkadaşlarla yazışıyoruz facebook da, nasıl olabilir diye. bizim de aklımız almadı sana yapılanları. arkadaşlarımdan biri şiir yazdı senin için, elimizden bir şey gelmedi, gelemeyecek, en çok da buna yanıyor insan.

senin yerine kardeşlerimizi, nişanlılarımızı, annelerimizi, karımızı koyduk, bazılarımız ağladık. düşündükçe daha çok üzüldük, daha çok sinirlendik, sana bunları yapanları kendi ellerimizle öldürmek istedik.

annen "keşke silahla öldürselerdi, acı çekmezdi kızım" dedi, orda bittik. 2 gündür tüm ülke sana ağlıyor, herkes sana dua ediyor. allah rahmet eylesin hayatının başında, bir orospu çocuğuna pisi pisine kurban gitmiş kız. annene babana sabır dilemek manasız, ama yine de allah sabır versin. yattığın yer cennetten bi bahçe olsun, hatırlama son yaşadıklarını.

allah'ım bu ülkeye başka özgecanlar göstermesin.

iyi geceler

Kadın hamile.
Bebek erkekmiş.
Aile mutlu, çok mutlu.
Bebek doğdu, pipisini amcalara gösterdi.
Amcalarda bayram sevinci. Dünyanın en gerekli organını gördüler çünkü.
Bebek terledi, çırılçıplak soydular, evde, misafirlikte, mahallede böyle gezdi. Bu hakka sahipti çünkü pipisi vardı.
Bebek biraz büyüdü. Sünnet olacak. Davullar, zurnalar, hediyeler... Çocuk düşündü:
"Sanırım bu çok önemli bir organ.."
Çocuk bunu aklının en karanlık köşesine yazdı.
Üç beş güzel kız var gittikleri yerde, annesi babası dedi ki:
"Hangisini alayım oğlum sana?"
Çocuk düşündü:
"Sanırım karşı tarafa sormaksızın seçme hakkım var."
Çocuk bunu aklının en karanlık köşesine yazdı.
Çocuk acıktı, sofrasını varsa kız kardeşleri ve annesi hazırladı. Yemek bitince topladılar.
Çocuk düşündü:
"Sanırım kızlar/kadınlar bana hizmet etmekle yükümlü."
Çocuk bunu aklının en karanlık köşesine yazdı.
Kalabalık bir yemek daveti, herkes masaya sığamayacak. Erkekler ve yaşlılar masaya oturdu. Çocuğu da masaya oturtturdular. Annesi ve varsa ablaları yerde oturuyordu.
Çocuk düşündü:
"Sanırım önemli olan erkeklerin konforu."
Çocuk bunu aklının en karanlık köşesine yazdı.
Servis yapılacak, önce erkeklere yemek verildi, erkekler yardım etmedi.
Çocuk düşündü:
"Sanırım öncelikli olan erkeklerin karnının doyması."
Çocuk bunu aklının en karanlık köşesine yazdı.
Çocuğun kız arkadaşı oldu.
Bütün sülale duydu. Herkesin ağzı kulaklarında. Densiz bir amca:
"Neler yapacan bahim gızlaraa" dedi.
Çocuğun anne ve babası:
"Oğlumdan iyisini mi bulacak?" dediler.
Çocuk düşündü:
"Sanırım en iyisini hak eden benim ve bu yüzden kızlara rızayla ya da rızasız istediğimi yapabilirim."
Çocuk bunu aklının en karanlık köşesine yazdı.
Çocuk büyüdü, arkadaşlarıyla dışarı çıktı, gezdi, eğlendi. Eve geç geldi, paşalar gibi karşılandı. Kız kardeşi eve geç geldiği için azar işitirken, dövülürken.
Genç düşündü:
"Sanırım eve istediğim saatte girip çıkabilirim."
Genç bunu aklının en karanlık köşesine yazdı.
Kavga etti, ağzı burnu kan içinde.
Annesi, babası:
"Koçum benim, helal olsun" dedi.
Genç düşündü:
"Sanırım güçlüyüm ve sorunlarımı bu şekilde halledebilirim."
Genç bunu aklının en karanlık köşesine yazdı.
Genç büyüdü.
Ama bir türlü adam olamadı.
...
Ve yazdıklarını uygulamaya koyuldu..

ALINTIDIR.

14.02.2015