bugün

tükendiğini hisseden-anlayan insan söylemi. hayatın ağır yüklerine dayanamayıp yenilgiyi kabul ederek yarınlardan ümidi kesmek... artık kendine dönmeye çok geçtir, zaten vazgeçilmiştir pembe hayellerden...
geri kalan etten bir yığın sadece. nesneler anlamını yitirdi ve bomboş herşey.
ben benden gittiğimi yani bittiğimi anladığımda ben bende ki beni daha çok sevdim. bittim zannettim bi baktım ben bende ki beni gördüm. ben benden bitmedim. ben bende ben olmaya çalışıyorum. ben beni tamamlamaya çalışırken hayat iyi tuzaklar kuruyor. düşüyorum. kanıyor yaralarım. engeller yollar hepsi benin benininin arasını açıyor. ama diye devamı gelmeyen ideolojidir.
ben benden gittim,
sendeyim.
bedenim mahkum bedenine
ve gözlerim gözlerine.
bırakma beni,
sevdiğim.
tasavvufta fena ilmine tekabul eder..semantik acidan "fena fi'l ask" ile ilintilidir..ask'ta fani olmak yani yok olmak manasina gelen fena fi'l ask, beseri guzellikleri de ihtiva eden "cemal-i mutlak"a duyulan ask ile kendinden gitmektir..

(bkz: fena)
(bkz: fena fi l ask)
ne yazarim ne soylerim, ne konusur ne gozlerim. oylece durmus dinlerim. oyleyse ben ben degilim
'ben bittim artık kalmadım' der sezen aksu.
Kendini ruhunu yitirmiş evrenin derinlerinde kaybeden kişinin söylemidir. insan kendinden gider mi? Gider elbet. Eğer kendinde hatırlamak istemedikleri varsa sırf onları unutabilmek için kendinden gitmek zorundadır. Acıtır.