bugün

Geçen gün yine fakirlikten belediye otobüsüne binmiştim..
her şey normaldi,

telefonda bağırışarak küfürleşen amca..
Kızın bacağını süzen dayı..
ani bir frende yere yapışan yolcular..
ineceği durakta inemediği için şoföre çığıran abla..

ta ki neredeyse kafama düşecek olan dikiz aynası yere düşüp parçalanana dek..
O nasıl bir korkudur ulan?
Hemen attım yere kendimi, siper aldım terörist saldırısına uğramışcasına..
yerlere baktım, her yer kırık cam, camlara baktım hepsi sağlam..
Sonra derinden bir küfür ettim, bizlerde bu bilinç altını oluşturan orospu çocuklarına..
ve hiçbir şey olmamış gibi ayağa kalktım,
devam ettim sallantılı yolculuğuma.