babanın öz kızına tecavüzünde annenin durumu

şimdi öz kızına tecavüz eden baba diye bir insanlıktan çıkmışlık göstergesi var. ondan bahsetmeye bile gerek yok. bu kişileri insan olarak da dahi nitelendirmemek gerekir. ancak burda bir detektif gibi inceleme yaparsak olayın aslında nerden başladığını buluruz. bu tarz insanlıktan çıkmış haberlerde hep görmezden gelinen ama en az baba kadar suçlu olan ve onun kadar ceza alması gereken bir kişi daha vardır. o da anne. anne iki bakımdan suçlu olabilir. 1: baba denilen hayvan'ın cinsel yaklaşımına bazı zamanlarda izin vermeyerek o hayvanın çocuğuna cinsel taciz yapılmasının yolunu açmak. 2: çocuğuna cinsel taciz yapıldığını bile bile ses çıkarmayarak çocuğun geleceğini karartmak. yani baba hayvanın en aşağılıdır ama anne de aynı suçlu karesi içerisine alınmalı ve anne de suçlu olarak hesap vermelidir.

bu durumda susmayı tercih eden anne, diğerinden daha manyaktır. ikisini toplayınca bir insan etmeyeceği için, ikisi de gebersindir.

bu anne tiplemeleri, çok güvendiğimiz, toplum olarak gururlandığımız aile yapımızı sorgulatır.
haberlerde, orda burda okuduğumuz, duyduğumuz bu tür iğrençliklerde kurbanın söylediği en alışılagelmiş cümle "annem bana inanmadı"dır.
öyle ki, böyle durumlarda anne demeye dilimin varmadığı bu insanımsıların, kızının babasından olan çocuğunu* kendi çocuğu olarak kabul ettiği bile olur. gerçekten "anne" olabilmiş bir insan, böyle bir şeyin karşısında bırak susmayı, o "baba"yı gebertmesi gerekir.