babanin ateist olmasi

çocuğunun gelişimini oldukça etkileyen durumdur.

öyle ki daha okula bile başlamamışken minik eller kaldırılır havaya tanrı'ya yakarılır; "affet babamı nolur", geceleri yastığa gömülür başınız ve ağlarsınız sessizce...
baba size baskı yapmamaktadır "sen de ateist olacaksın" diye, hatta iyi bir babadır, sever oğlunu, başını okşar öper "canım oğlum" der. öyle ya, daha çok acıtır canınızı. diyemezsiniz "baba niye tanrı'ya inanmıyorsun" diye, sadece bilirsiniz ateist olduğunu, bir yada iki kez dile getirmiştir, ama yeterlidir bu sizin onun doğru söylediğini bilmeniz için. çünkü ciddileşir bunu söylerken, her zaman şakacı, samimi olan o insan. herkes sever babamı, samimidir dediğim gibi insanlarla iletişimi iyidir, benim hiç olamadığım gibi.
ergenlik döneminde kendini sorgulatmaya başlar bu durum, "babam neden inanmıyor" diye düşünürsünüz, ama hala arada bir görüştüğünüz babanıza soramazsınız "neden" diye. bir süre sonra şiirler yazarsınız, tanrı'yı sorgulayan. babanızı sorgulayamadığından bünye tanrı'ya yöneltmiştir sorgusunu, bazen kızarsınız tanrı'ya, bazen ağlarsınız. agnostikliğe giden bir yoldur bu, kurak bir yol.* *

cocugun gelişimini oldukça etkileyen olaydır.
oyleki okula bile başlamamışsın beyin soyut somutu ayıramıyor aq. tanrı manrı diyorlar inananı var inanmayanı var, hatta tanrıya inanmayıp, saim abiye inananı var. tanrı dediğin saim abi gibi geliyor tabi o zamanlar ;etten, kemikten soyut somut kavramı yok ki. herneyse minik ellerimle bir tas attım havaya tık dedi o zamanlar yazdığım çilen diye bir kız vardı anası çıktı kızım evde yok dedi. meğersem ogrendim ki anası babam ateist diye vermek istemiyormuş kızını . halbu ki ben ateistlik cool bir şey anası vermese kızı gizli gizli verir diyordum ama muslumanlardan rahatsız olmayan ateistlerden fazla, ateistlerden rahatsız olan musluman varmış.

peder tabi baskı yapmıyor o zamanlar , ateist takılıyor ya, cool olmaya kasacak ya ,uckurumdan aşşağı kasımpaşa modunda. ha arada bir iki kere dile getirmiştir, ateistim diyorum bütün kızlar veriyor diye ama çok ciddiydi lan, yeterliydi yani. dedim kesin doğru söylüyor. gerçi nereden bileceksin ateist işte adamın gözüne bakar yalan söyler allah korkusu yok ki, tovbe tovbe sen ihsan eyle yarabbbim!! boyle konusması canımı daha cok yakardı peder zamanında goturmuş karıları ben genc osmanın tahta geçtiği yaştayım golümüz yok , bilemezsiniz bir insanın babasını kıskanmasını ah ah. hele bir musluman olarak ateist bir mahlukata ozendiğim için vicdan azabından mideden işer konuma gelmiştim. sinir ,stres, çelişkiler...

ergenlik döneminde kendinizi sorgulamay başlarsınız. malum hormonlar çalışıyor, el kol ayrı büyüyor ,hafif ucube tipli, bıyıklar yeni terlemiş falan bakıyorum aynaya; lan diyorum evrim varsa ben neden geçirmedim o ara anlıyorum harun yahya hocam doğru söylemiş diyorum. sonra harun hoca bulmuş yolunu , böyle bir yüce insanı sotguladığın için kendinden utanmalısın diyorum kendime , e diyorum kimi sotgulayacağız ergenlik demek sorgulamak demek , sorun demek, bunalım demek. o zaman dinsiz pedere döndürelim okları. bu kargaşada minimalist şiirlere başlıyorum saat 5 namaza kalksana baba, lambaları açsana baba. imam ezan okuyor abdesini alsana baba. son yazdığım şiir bu mesela. pederi sorgulayım diyorum altından giriyorum, üstünden çıkıyorum adam cool sorgulayamıyorum. göt lalesi. adam da bir boşvermişlik, sen neye inanırsan inan ben seni yinede seviyorum düşüncesi ulan döv beni , tokat at öbür yanağımızı dönelim, yok. ee zükerim diyorum tanrıyı sorguluyorum böle ışıklar falan acayip bir ortam .iyi polis, kötü polis. ben kötü polisim. diyorum var mısın yok musun kararsız kalıyor hangi kutuyu açsam diye veriyorum odunu. konuş laaan. sonra hamdi bey arıyor o ara uyandım.nerdesin saat 11 oldu hadi işe diyor. sonra kalktım, bir abdest neyin aldım , tovbe ettim kendime geldim aq.