bugün

anasını ziktiğim zihniyettir.
şimdi ortadünyanın değişik insanları bir araya gelirken sen ve ben iki dal gibi ayrı düşmüşüz. birimiz bir şeftali dalında mahsun. diğerimiz bir servinin en tepesinde özgür. aşk patlamayan bir tohum. kozalaklara hapsedilmiş özümüz birbirine patlamaya meyilli. ahhh sen nerdesin, ben nerdeyim!..

şimdi, dön babam dön.. bu ziller beynimde yankılanırken, kokunu duyuyor burnumum direği. çatlayan sinirim bir tiryakinin alışkanlığında seni istiyor. aşkın labirentinde seni duyuyorum. kokunu hissediyorum. elimle koymuş gibi seni buluyorum. peynirim sensin ve seni istiyorum. ama bu beyazlığa tuzak kuran geçmiş zamanı lanetliyorum!
- aribram! geldin mi?
+ yoo.. sayılmaz!