genellikle cuma namazı çıkışlarında mütemadiyen çocukların ve yaşlıların söylediği bir tür kampanya.
tavanından su kaçıran, cemaatin koku$mu$ ayakkabılarını koyacak bir ayakkabılığı dahi olmayan bir caminin imamı tarafından dile getirilen pragmatist tümce..
anamızı ağlattılar lan bayram namazında; adam kendi buzdolabı taksidi için 'amin!' çektiriyor..
(bkz: avizelerumuz mavizelerumuz)
(bkz: serbest cagrisim)
cuma namazlarında her hutbenin sondan bir önceki cümlesidir..
cemaatle kilinan namazin ardindan heyecanla kapiya yonelip; herkesten once ayakkabilarini giyip; eline bi cizi ya da bi halley kutusu alaraktan caminin avlusuna gecen; hafiften yasli ve genellikle haci olan mutedeyyin tatli amcanin kendini vakfettigi mabedin hayrina para toplamak maksatiyla soyledigi diline pelesenk olmus cumle.*
ataevler camisinde her cuma namazı cıkısı dile getirilirdi. cami insaatı bitti mi bilmiyorum ama oyle bi camiydi ki cuma namazında bile dolmuyodu. 5 vakit namaza zaten en fazla 30-40 kisi gelir. o zmn neden iki katlı bu kadar buyuk bir cami yapılmıstır bilinmez. islamda en buyuk gunahlardan biri de israftır.
(bkz: boş geçmeyelim)
(bkz: oflu imam)
eskisi gibi sık demeseler de cuma namazı çıkışlarında imam ve müezzin tarafından dillendirilen efsane olmuş söz.