bugün

Her yıl mutlaka ortaya atılan kısa ama bir o kadar da komik olmayan fıkra. Bu fıkrayı 20. yüzyılın başlarında Oswald Spengler ve Arnold Toynbee dillendiriyordu. Yalnız onlar savaş ortamında olduğundan dolayı mazur görülebilir sonuçta büyük bir yıkım vardı ortada ama Seyyid Kutup ve onun gibi köktendincilerce ağızlarda pelesenk oldu gitti bu fıkra.