bugün

Bugün başıma gelen durum.

Pisuvara sidikleme olayını cebellezi ettikten sonra, insanlarımızda nadir bulunan bir özelliğimi kullanmak adına, elimi yıkamak istedim. Sabunluğu kullanmak için yanına yanaştım. (Anüü zabun bile gullanıyo) Teknolojinin aşırısına her zaman karşı olan ben, sabunluğa kısa bir süre baktım. Üzerine bastırmak için vırt vırtı yok. (Vırt vırtı anladın) sonra sağ tarafıma dönerek çaktırmadan kopya çekiyorum, manyak orospu çocuğu Pisagor bağıntısı çözüyor "siz tuvalette nabıyonuz olm?" Diyerek, diğer tarafıma dönüyor ve asıl ihtiyacım olan kopyayı görüyorum.

Adam elini cihazın paneline uzatıyor, diğer avcunu da altına açıyor. Pratik zeka olduğumdan ötürü, avuç açmanın "ver" manası taşıdığı sonucuna varıyor ve algoritmayı çözümlüyorum.

Herkesin gittiğinden emin olduktan sonra, elimi sensöre uzatıyor ve avucumu "ver" konumuna getiriyorum altına. Vermiyor kahpe sabunluk sabunu. Elimi çekiyorum, saniye geçmeden yere akıtıyor. Tekrar aynı işlem, tekrar vermiyor, elimi tekrar çekiyorum, hooop yere.

Kendi kendime "ağam makine bizle eğlenir." Diyerek elimi normal insanların yaptığı gibi üzerime siliyor ve kalabalığın içine karışıyorum.

Çıkarken koridordaki aynanın karşısında burnunu karıştıran güvenlikle göz göze geliyor ve Allah'a havale ediyorum.
Her sabunlugun sabunu yenmez demis ayak ustu.
Sabunlugun kezbani da hic cekilmiyor. Vereceksen ver.