ateşte böcek yakmak

kibritle oynayan çocukların psikopatlıklarındandır. özellikle evdeki ocağın yanında yürüyen ufak petek böceklerini görür görmez alevi açıp böceğin cızır cızır yanışını görmek ayrı bir psikopatlıktır.

uçan büyük kara sinekleri, mevsim geçişlerinde yakılan katalitik sobaya yönlendirerek ufak bir yanık kokusuyla sineğin çakılışını görmektir.

hani yazın masaya konan güzel güzel meyveler daha gün geçmeden sineklenir ya.. hani minicik olur onlar. Bildin mi?
Hıh işte ben onları çakmakla yakardım. pıt diye ses çıkardı. bu yüzden durmadan çakmak bitiyordu annem bir türlü anlayamamıştı çakmakların o kadar çabuk bitmesinin nedenini. neyse..
sonra benden altı yaş küçük kardeşim gördü yaptığımı. neden böyle bir şey yapıyorsun dedi. cevap veremedim. sonra bir de 'çok günah'ı yapıştırdı. ben de bıraktım.
bu da böyle bir anımdır işte.

çocukluğu geçtim hala yapılan bir eylem. ateş yakıp canlı canlı karıncaları, zararsız böcekleri içine atıp cayır cayır yanarken çıkardıkları çıtır çıtır seslerini dinliyorum. hatta yetmiyor bazen dışarı da yol kenarlarında gördüğüm kurbağaları toplayıp da atıyorum ateşe. pet şop'tan aldığım hamsterların viyug viyug sesleri ise beni neredeyse tahrik ediyor. açık ve net.

Mal mısınız abv.