ateistlerdeki öfke patlamasının nedeni

sık sık rastlanan durum.

onlar huzursuz ruhlar.
onlar hayatı anlamlandıramamış, varoluşsal boşluğa düşmüş, ama nefsinin kalıplarından da kendisini sıyıramayan, şımarık küçük çocuklar.
onlar ki yeri gelir şu dünyada nefes almanın sorumluluğu ağır geldiğinde aşırı vicdan vurgularına sığınarak kendilerinin hala lanetlenmemiş birer yaratılmış olduklarına kendilerini inandırmak için kitap sayfaları arasında gezer durular.
onlar, bastırılmış vicdanları nedeniyle olur olmaz vicdan patlamalarıyla bazen reddettikleri ahlakı ve ahlakıçılığı daha janjanlı ifadelerle dile getirirler.
onlar ki bir sarhoş gibi iyi ve kötü icat edip kendi zihnindeki iyi ve kötüye uymayanları, kendi bireysel dinlerine uymayanları afaroz ederler.
onlar ki doğadan kopuk, doğayla savaşımın bir zaferi olarak bilimi kutsarlar. öte yandan suçlulukla aşırı doğacı sözler de sarf ederler.
onları yönlendiren temel kompleks reddettikleri derin çağrı ve buna bağlı huzursuzluğa kavramlar giydirmek ve kendi düşüncelerini kendileri yarattığına dair evhamı ve acziyeti çelişkiler ve bocalamar içinde huzurlu olan insanlara kusmak.

neden ateistler çok saldırgan ve hiçbir şeyi beğenmeyen küçük ilahlar olarak ortalıkta dolanıyor zannediyorsunuz ki.

onlar huzursuz ve çırpınan ruhlar.ölünceye kadar da çırpınacaklar.

inna lillahi ve inna ileyhi raciun. onlar kördür, onlar sağırdır. onlar kendilerini materyalist dünya kalıbına sokarak sonsuzluğun ufkundan küçük hesaplarla bataklığa ruhlarını hapsetmiş orada küçük zevkler peşinde koşanlardır.

veyl onlara!

bakınz sözlüğe, nice ateistler nasıl çırpınıyorlar. karanlıklar içinde kalabalık olarak bulunmak, sığınmak için kendine benzer insanlara. herkes ben gibi olsa dünya ne güzel yer olur derken kendilerinden de nefret ediyorlar. çünkü öfke patlamaları gösteriyor ki kendileriyle kavgalı insanlar onlar.

ruhu sükuna ermiş ateiste rastladınız mı?
o halde meselenin ruhun sükuna ermesi olmadığını savunmak zorunda kalır insan.

ben yapamıyorum demez de ben yapmıyorum der.

ağır yükü yüklenememeye idealist kılıflar uyduran materyalist sancılar.

işte kardeşlerim. ateistler maalesef bu dünyada kendi ruhunu lanetli hale getirenler, dünya zevklerini yücelterek insanlar arası güvensizliği, insan ilişkilerini kolayca tüketimi, insanlar arasında maddiyatçılığı bozuk felsefeleriyle yeryüzünü düzeltiyoruz vehmiyle artırdılar.

ateistlere huzursuz ruhlar değip islam ülkelerindeki allho ekber değip kafa kesen, her gün bok gibi dünyaya uyananları görmemek.

sokakta abi abi diye boyun eğen veletler artık nasıl bir egoya ve özgüvene sahipse klavye başında insanlığa köpürüyorlar. yahu inanmıyorsan bize ne? isteyen müslüman olur isteyen hristiyan olur. inanmıyorsan kendine sakla durumunu.

siz hiç ilkokul mezunu olan bir ateist gördünüz mü ben göremedim tamam susuyorum.

tanım: ateist olduğu var sayılan kişinin nedensiz öfkesi.