ateist olmanın dayanılmaz hafifliği

hafifliği falan yoktur efenim. insan doğası gereği kendini zorda ve kötü hissettiği anlarda bir şeylere sığınma ihtiyacı hisseder. psikolojisini rahatlatması için bu gereklidir. allah'a inanan kişi allah'ın onu yalnız bırakmayacağını, zor zamanda yanında olacağını bilir. dua eder, ona sığınır. *

aslına bakarsan göreceli bir konudur, çünkü içten inanan bir teistte aynı şeyi söyleyebilir. tanrı kavramı insanı butun yüklerden kurtarır düşünmesini gerektiren hiçbirşey yoktur çünkü herşey açıktır, herşey tanrıdan gelir, herşey tanrıya döner.

dinlerin metafiziksel olarak vurduğu zincirlerden kurtulmuş bir insanın hissedebileceği duygudur ama bunu hissedebilmek için ilk önce herhangi bir dine inanmak gerekir çünki özgür olan bir insan özgür olduğunu anlayamaz.

bir şey yer içerken bu günah mı demeden şu yanlış mı demeden istediğin şekilde yaşamanı sağlıyor.kısıtlamalara gerek kalmadan mutlu mutlu yaşıyor insan.

hafif tipler olduğu kesindir.

Hafifligi olmayan bi durumdur. insan dogasi geregi inanma ihtiyaci hisseder. Ateistler sadece cok gucludur inanma isteklerini bastirip bi yaraticiya siginmadiklari icin.

gece ıslık çaldım cin gelecek, abdestsiz geziyorum günah yazıyor gibi dertlerin olmamasından kaynaklıdır açık ve net.