bugün

şu dünyada en nefret ettiğim tiplerdendir. konu benim için yalnızca telefonla aramak değildir, değer veriyorsak ve arkadaşsak illa aramam gerekmez aylar sonra da görüşsek aynı samimiyeti yakalarız diye düşünüyorum. illa bayram mesajı mı atmak lazım ya da sosyal medyada etkileşimde mi bulunmak lazım?

yüz yüze görüşmeler bana daha samimi geliyor.

ve bu tarz insanların yaşlılık hallerini çocukları sık sık yanına gelmiyor diye gönül koyan ebeveynlere benzetiyorum. insanların tatili ve de imkanı yok ki gelmiyorlar.
aramadın diye tavır koyan insanların yaşlılık halleri budur.
Bi de hayırsız derler. Onca gün görüşmediysek tek Hayırsız ben değilim herhalde.
Madem çok özlemiş kendi arasaymışdır.
görsel