bugün

tam 6 yıldır bana bu acıyı yaşatmaya hakkın varmı ey kumrucuk.

Hayvanları bazı istisnalar dışında severim. Hele bu kuş olunca gagasından öpmeye doyamam. Hatta ilk muhabbet kuşunu kaçırdığımız zaman tüm evde 3 gün yas ilan edilmişti.

kumruların bir özelliği var. Araba yanlarına gelene kadar kaçmazlar. işte böyle bir olay yüzünden yıllardır aklıma geldikçe üzülüyorum.
şöyle ki ;
Sene 2007 afton konya istikametinde araba kullanıyorum. Yolum üzerinde bolvadin e uğramak zorundayım. Gidenler bilirler. Ana yoldan çıkıp kestirme bir yol vardır. Köylerin arasından geçer. Ve yolu bayağı kısaltır. Orta hızla ilerlerken 2 adet kumru gördüm uzaklarda. Aslında her şey çok normaldi. Nerden bilirdim o güzelim kumrunun intihar eder gibi tam karşıdan camıma dalış yapacağını.

Neden, niçin bilemiyorum. Hayvanlar da intihar varmı onu da bilemiyorum. Ama uzaklarda gördüğüm o çiften birinin camımda eceli gelmesi beni çok etkiledi. Ya diğeri belki de sevgilisiydi. Ne hissetti acaba o an.
Evet sözlük böyle işte. Şu an avcılar da arabamı parkettim. Öğle namazını kılacağım. Ama biraz önce yolda önümden kaçmamakta direnen kumruyu görünce eskiye gittim. Bunu da sizle paylaştım. Hadi sağlıcakla kalın.