bugün

çoğumuzun anne ve babasının içine işlemiş düşüncedir. önüne bir tabak cips koyarsın, ben sevmem ki der, odadan çıkarsın 5 dakikalığına, bir gelirsin, tabak çırılçıplak ve anne-babanın kafasında gizli bir 'accık daha koysana oğlum' baloncuğu görürsün.

ama ikram ettiğinde en fazla bir tane alır içinden.

sonra " çok tuzlu oğlum bu sevmiyom ben ya." der. sonra arkanı bir dönersin, kıtırtılar, çıtırtılar, cipsle yapılabilecek tüm yansıma sözcükler...

ah anne, ah baba...

daima çok sempatikler.