bugün

istanbul gültepe de yaşayan,1992 de ilk oy kullanmaya başladığımdan beri o yıllarda benliğimizi esir alan milli görüş şaşkınlığı nedeni ile anılan görüşe ait partilere oy veren, davanın zayıf olduğu yıllarda mahalle mahalle,kahve kahve dolaşıp tebliğ! yapan ya da yaptığına inandırılan biri olarak kalabalığını ve insan çeşitliliğini şaşkınlıkla izlediğim yerler. gültepe nin ne kadar ipsiz,sapsız,ayyaş,işsiz takımı varsa yarım çember sakalları ve ılgıt ılgıt kokan hacıyağları ile birlikte teşkilata dolmuşlar. her devrin adamı olma hikayesini büyüklerimiz anlatırdı ama böyle canlısını görmek insanı epey şaşırtıyor.
(bkz: sohbet meclisleri)