aile sevgisi eksikliği

Belli bir yaştan sonra anladığım bir şey varsa o da şu :

Çocukluğunuzda yaşayamadığınız aile sevgisi, baba ilgisi, kardeş bağları vs gibi konular artık gün yüzüne çıkmaya başlıyor yavaştan. Baya bi' eksiklik yaşamaya başlıyorsunuz içten içe. Bunu lisede okuyan yada aynı şehirde üniversite okuyan biri emin olun asla anlayamaz. En yakınınızdaki insanlar "tatil olsa da memlekete dönsek" diye sabırsızlıkla bekler hatta çok sevinir, siz ise öyle bakarsınız. Kendi memleketine dönmeniz sizin için işkencedir aslında. aileniz arar, açmak istemezsiniz telefonu, zorla konuşursunuz. kötü bir ailenizin olmasını siz seçmediniz fakat bunun için de elden bir şey gelmez. kıskanırsınız içten içe diğerlerini yada diğerlerinin ailelerine bu kadar düşkün olmalarına anlam veremezsiniz. tuhaf gelir. türkiyedeki ailelerin çoğu berbat, ilgisiz, çocuk yetiştirmek hakkında en ufak bir şey bilmeyen kişilerden oluşuyor, bu durumu çoğu kişi de yaşar.

türkiye'de çocuk değil, canavar yetiştiriliyor.

(bkz: Anne babanın ayrı olması)

Bu dünyada bir çocuğun hissetmesi gereken en önemli şey belki de anne baba sevgisi. Bunun eksikliğini tamir etmek çok zor olabiliyor.