bugün

yaşamın tam ortasında, boğazının düğümlendiği anlarda, aklına gelen, doğru cevabı da sende saklı olan acıya dair, insana ait soru cümlesi.

düşüncelerle yaşamak yerine gerçeklerle yaşamayı öğrenmek kadar zor; her sevginin başlangıcı ve süreci, o sevginin bitişinin getireceği yalnızlığın doluluğu kadar soğuk, belirsizlik arasında belirlemeye çalıştığın, yaşam adını koyup yerine kimseyi, hiçbirşeyi koyamadığın, o tutuğun dalın kırılmasıyla yüreğinde sızı, aklında kör bir kuyu baş gösterir. işte o zaman acılar sonsuz mudur? demek ister akıl-yürek patika'n.

"-acılar sonsuz mudur?
-hayır elbetteki...
- peki ya geriye kalan burukluk?
-... ???"