17 yaşındayım ve hayattan tüm umudumu kestim

nick entry uyumu.

görsel

git, 18 ine basınca geri gel.

Yapma kardeş daha yaşayacağını nice güzel yıllar var bi derdin sıkıntın varsa cozukmlur elbet hic bir zaman ümidini kaybetme asil o zaman kaybetmiş sayılırsın...

tabancayı tavsiye ederim.
(bkz: korkusuz korkak)
(bkz: sansar)
şaka lan şaka. yarın ne olacağını kimse bilmediği sürece, yarına hep bir şans ver.

Babam interneti kestirince bende de olduydu. düzelir meraklanma.

Kardeşim sana hayatın özetini söyleyeyim, 21 yaşındayım ve bir çok defa hayattan ümidimi kestim. Hayatımın en kötü günü dediğim günlerin hep daha kötülerini gördüm. Ve biliyorum gene göreceğim. Ama noluyor biliyor musun, artık anlıyorum. Hayat bu iyi yada kötü yaşıyoruz be. En azından yaşıyoruz. Bir ümit var oluyor yaşadıkça her şeyin düzeleceğine dair. Zaten yaşamak da ümitten başka bir şey değildir.

olur öyle kardeşim, bu normal olduğunun belirtisidir. bu noktada dr.house'dan bir alıntı yapacağım, yaşam berbattır ama ölüm kadar değil. varoluş bunalımı asrın sorunu ama savaşmak gerek!

şu biraz deva olur izle;
Sıkıldım Bu Hayattan Ölmek istiyorum http://youtu.be/bzL8vEM6LcY

risale-i nur oku ne kadar anlamakta zorlansanda;
http://www.risaleinurenst...ndex.asp?Section=Kulliyat

şu belgeseli izle; http://www.sadecebelgesel...zay-seruveni-1-bolum.html

şunu da izle;
http://www.youtube.com/pl...MzLGhMDYhJB8PQ1YbsOMLnEuH

şu filmi izle;
http://unutulmazfilmler.co/127-hours-127-saat.html

şunu da izle; http://unutulmazfilmler.c...e-wild-ozgurluk-yolu.html

şu yazarın sözlerini oku; https://tr.m.wikiquote.org/wiki/Arthur_Schopenhauer

yaşam sevincini hiçbir zaman kaybetme, hayatından zevk almayı kendine çok görme. sen en fazla kendine lazımsın. öpüyorum kardeşimi, sağlıcakla kal.

Git yat liseli. Götün açık kalırsa böyle olur.

Her halde okul müdürü tüm yaz ayı boyunca uzattığı saçları kestirde gel dedi.

azer bulbulden git yat sarkisi senin icin gelsin liseli yazar .

bugun evde eski esyalari karistirirken, 16 yasinda yazmis oldugum yazilara rastladim.

kendimi bildim bileli yazan biriyim zaten, abartmiyorum rahat 7-8 defter vardi. yememis icmemis hislerimi yazmisim.

soyle iclerine bi goz atayim dedim, yirmi saniyeden fazla dayanamadim abi. o ne melankoli o ne hayattan vazgecme durumlari, allahim yarabbim okumak icin zorluyorum, i ih daral geldi fenalastim ve birakmak zorunda kaldim.

isin garip yani, o zamani hatirliyorum da, cidden aci cekiyordum, yazdiklarimin da bu cektigim insanustu acilarin adeta murekkep damlalariyla tarihe kazinmis kutsal birer ispati olduguna inaniyordum. simdi ise o kadar sacma geldi ki inanin okumaya bile tahAmmul edemedim.

ulan o kadar vakti en kotu oss ye harcasaymisim, turkiye derecesi yaparmisim serefsizim. ergenlik ne garip seymis arkadas.

Aferin bu yolda devam et gardaş.